(Tatal ke bawah untuk kenyataan versi BM)
The Cabinet meeting today should be a game-changer in the war against Covid-19 pandemic and decide on convening an emergency meeting of the Dewan Rakyat in the first week of July as the Dewan Rakyat Standing Order 9(2)(b) dispenses with the 28-day notice in “cases of urgency” as may be determined by the Parliament Speaker.
There are so far three views on the convening of Parliament.
Firstly, the view that under Article 40 of the Constitution, the Yang di Pertuan Agong must act on the advice of the Cabinet or designated Minister – therefore if the Cabinet decides that Parliament should meet in September or October under Phase Three of the National Recovery Plan or that it should be suspended indefinitely, the Yang di Pertuan Agong has no choice but only to act on the advice of the Cabinet or designated Minister.
Secondly, the view that the Prime Minister has given an implicit undertaking not to invoke Article 40 of the Constitution when enacting Emergency (Essential Powers) Ordinance 2021 on January 11, 2021 and establishing an independent special committee “to advise the Yang di Pertuan Agong on the continuing existence of the grave emergency threatening the security, economic life and public order of the Federation arising from the epidemic of an infection disease, namely Coronavirus Disease 2019 (COVID-19)”. As a result, the Yang di Pertuan did not have to act on the advice of the Cabinet or a designated Minister.
Thirdly, the view that under Section 14 (1)(b) of the Emergency (Essential Powers) Ordinance 2021, which provides that “Parliament shall be summoned, prorogued and dissolved on a date as the Yang di Pertuan Agong thinks appropriate”, the Yang di Pertuan Agong have the emergency powers not to act on advice from the Cabinet or the designated Minister, especially as the power of dissolution of Parliament is a power which the Yang di Pertuan Agong can exercise without acting on advice from the Cabinet or the designated Minister under Article 40 (2)(c) of the Constitution. The learned President of the Senate, Rais Yatim, supports this interpretation and this view has considerable merit because of the poor drafting of the Ordinance.
But I believe all these considerations must be subordinated to one overriding concern – how to turn the tides of defeat to win the war against the Covide-19 pandemic, which has claimed 4,554 lives (77 deaths less than China which has 1.4 billion people or some 44 times Malaysia’s population) and caused untold devastation to the Malaysian economy and society.
I have been in Parliament, except for one term, for more than five decades since 1969.
I have no interest in any parliamentary game but only one concern – how Parliament is to rise to the occasion to unite Malaysians, regardless of race, religion, region or politics to spearhead a “whole-of-society” national mobilisation to turn the tides of defeat to win the war against Covid-19 pandemic.
We have failed in the last 18 months to impress on all Malaysians that we are in the midst of an invisible but lethal war against the Covid-19 pandemic as there is no reason whatsoever for Malaysia to be suddenly catapulted to be one of the world’s worst performing nations in the Covid-19 pandemic when nations which had hogged the world headlines for months as the world’s worst performing nations have turned the corner and are doing better than Malaysia in the war against Covid-19 pandemic.
The Malaysian government had been too “tidak apa” about the 4,554 lives lost in the Covid-19 pandemic.
In the past week, there had been 485 Covid-19 deaths in Malaysia as compared to 91 Covid-19 deaths in the United Kingdom. In the first week of the emergency from January 11 – 17, 2021, there were 50 Covid-19 deaths in Malaysia as compared to 7,841 Covid-19 deaths in UK.
Why is this so?
How many more will die if we delay the convening of Parliament until September or October at the present rate of some 70 deaths a day or some 2,000 deaths a month?
These deaths do not include the high rate of suicide during the Covid-19 pandemic. According to police statistics, 266 people took their lives between March 18 and Oct 30, 2020.
With 705,762 Covid-19 cases, we are now ranked No. 37 today among nations with the most cumulative total of Covid-19 cases, as compared to seven months ago when we were ranked No. 85 on Nov. 18, 2020. China, from No. 1 ranking, is now No. 100 among nations with the most cumulative total of Covid-19 cases.
Do we want to be join the “millionaire club” in the Covid-19 pandemic with 28 nations with more than a million cases of Covid-19 cases?
If Parliament is only convened in September or October, we may have already joined the Covid-19 “millionaire club”!
United States, India and United Kingdom have all made phenomenal drops from their peak in daily increase of new Covid-19 cases – United States by 98%, India by 93% and United Kingdom by 83%, while we are struggling to avoid a new peak of daily increase of new Covid-19 cases.
I share the sentiment of the UMNO MP for Tanjong Karang, Noh Omar when he said he supported the Yang di Pertuan Agong’s decree for the immediate convening of Parliament but would not support a no-confidence vote.
This was why I had proposed a one-year political moratorium which can be extended to two years where there is only one national priority – to win the war against the Covid-19 pandemic and to ensure that Covid-19 fatalities do not exceed 5,000 deaths.
Let all other issues be subordinated to overcoming the existential threat to Malaysia of the Covid-19 pandemic.
The Cabinet meeting later this morning must be a game-changer in the war against the Covid-19 pandemic. It should endorse the two conclusions of the Conference of Rulers special meeting on 16th June that Parliament and the State Assemblies should be convened as soon as possible with Parliament meeting before August 1 and that there is no need for the emergency to extend beyond August 1, 2021.
Let us put aside our differences, whether political or otherwise, and single-mindedly win the war against the Covid-19 pandemic.
This is what we all owe to Malaysia.
(Media Statement by DAP MP for Iskandar Puteri in Kuala Lumpur on Wednesday June 23, 2021)
#kerajaangagal131 — Seruan kepada Kabinet untuk menjadi pengubah keadaan (game changer) dalam perang melawan Covid-19 dan mengadakan sidang tergempar Dewan Rakyat dalam minggu pertama bulan Julai memandangkan Peraturan Mesyuarat 9(2)(b) Dewan Rakyat boleh membatalkan notis 28 hari untuk “kes-kes mendesak” sebagaimana yang ditentukan oleh Speaker Parlimen
Setakat ini, terdapat tiga pandangan berhubung pembukaan semula Parlimen.
Pertama, pandangan yang mengatakan bahawa di bawah Perkara 40 Perlembagaan, Yang di-Pertuan Agong hendaklah bertindak mengikut nasihat Jemaah Menteri atau nasihat seseorang Menteri yang bertindak di bawah kuasa am Jemaah Menteri — justeru jika Kabinet memutuskan bahawa Parlimen harus bersidang dalam bulan September atau Oktober mengikut Fasa Tiga Pelan Pemulihan Negara atau ia harus ditangguh selama-lamanya, Yang di-Pertuan Agong tidak mempunyai pilihan selain bertindak atas nasihat Kabinet atau menteri yang dilantik.
Kedua, pandangan yang mengatakan bahawa Perdana Menteri telah memberikan janji tersirat untuk tidak menggunakan Artikel 40 Perlembagaan selepas menguatkuasakan Ordinan Darurat (Kuasa-Kuasa Perlu) 2021 pada 11 Januari 2021 dan menubuhkan jawatankuasa khas bebas “untuk menasihati Yang di-Pertuan Agong mengenai darurat berlanjutan yang mengancam keselamatan, kehidupan ekonomi dan ketenteraman awam persekutuan yang timbul akibat wabak. iaitu Coronavirus 2019 (COVID-19) ”. Oleh itu, Yang di-Pertuan Agong tidak perlu bertindak atas nasihat Kabinet atau Menteri yang dilantik.
Ketiga, pandangan yang mengatakan bahawa di bawah Seksyen 14 (1) (b) Ordinan Darurat (Kuasa-Kuasa Perlu) 2021, yang memperuntukkan bahawa “Parlimen hendaklah dipanggil, diprorog dan dibubarkan pada suatu tarikh sebagaimana yang difikirkan sesuai oleh Yang di-Pertuan Agong”, Yang di-Pertuan Agong mempunyai kuasa darurat untuk tidak bertindak atas nasihat Kabinet atau Menteri yang dilantik, terutama kerana kuasa pembubaran Parlimen adalah kuasa yang boleh dilaksanakan oleh Yang di-Pertuan Agong tanpa bertindak atas nasihat Kabinet atau Menteri di bawah Perkara 40(2)(c) Perlembagaan. Presiden Dewan Negara, Rais Yatim, menyokong tafsiran ini dan pandangan ini mempunyai kelebihan ekoran penggubalan Ordinan yang buruk.
Tetapi saya percaya semua pertimbangan ini harus diletakkan di bawah urusan yang paling utama – bagaimana untuk mengubah gelombang kekalahan untuk memenangkan perang melawan Covid-19, yang telah meragut 4,554 nyawa (kurang 77 kematian berbanding China yang mempunyai 1.4 bilion penduduk atau bersamaan 44 kali ganda penduduk Malaysia) dan menyebabkan kehancuran yang tidak terkata kepada ekonomi dan masyarakat Malaysia.
Saya sudah berada di Parlimen — kecuali untuk satu penggal — lebih dari lima dekad sejak 1969.
Saya tidak berminat untuk turut serta dalam sandiwara parlimen, sebaliknya ingin benar-benar mencari jalan untuk menjadikan Parlimen wadah untuk menyatupadukan rakyat Malaysia, tanpa mengira kaum, agama, wilayah atau politik bagi mempelopori gerakan “keseluruhan masyarakat” supaya kekalahan dalam perang melawan pandemik Covid-19 ini akhirnya dapat diubah menjadi kemenangan.
Kita telah gagal dalam 18 bulan yang lalu untuk menyakinkan semua rakyat Malaysia bahawa kita semua sedang berdepan peperangan dengan musuh yang tidak kelihatan tetapi amat berbahaya, kerana tiada sebab untuk Malaysia secara tiba-tiba tercampak dalam kategori negara dengan prestasi terburuk di dunia dalam mengendalikan wabak Covid-19 sedangkan negara yang menghiasi tajuk-tajuk utama berita antarabangsa untuk berbulan-bulan lamanya sebagai negara terburuk dalam menangani wabak itu kini telah menunjukkan prestasi yang lebih baik berbanding Malaysia.
Kerajaan Malaysia bersikap “tidak apa” tentang 4,554 nyawa yang telah melayang akibat pandemik Covid-19.
Dalam minggu lalu sahaja, terdapat 485 kes kematian akibat Covid-19 direkodkan di negara ini berbanding 91 kes di United Kingdom. Dalam tempoh pertama darurat dari 11 hingga 17 Januari 2021, terdapat 50 kes kematian Covid-19 di Malaysia berbanding 7,841 kes di UK.
Mengapa ini terjadi?
Berapa ramai lagi akan terkorban jika kita terus-menerus menunda persidangan Parlimen sehingga September atau Oktober ketika kadar kes kematian terkini sudah mencecah 70 orang sehari atau kita-kira 2,000 kematian sebulan?
Angka kes kematian ini tidak termasuk kadar kematian akibat bunuh diri yang begitu tinggi direkodkan semasa pandemik Covid-19 mengganas. Mengikut statistik polis, 266 orang telah membunuh diri antara 18 Mac dan 30 Oktober 2020.
Dengan jumlah kumulatif kes Covid-19 sebanyak 705,762, kita kini berada di kedudukan ke-37 antara negara-negara dengan kes terkumpul tertinggi di dunia berbanding tujuh bulan lalu, di mana kita berada di kedudukan ke-85 pada 18 November 2020. China, dari kedudukan nombor satu, kini berada di kedudukan ke-100 antara negara-negara dengan kes terkumpul tertinggi.
Adakah kita mahu tersenarai dalam “kelab jutawan” Covid-19 bersama 29 negara-negara yang telah merekodkan kes terkumpul Covid-19 melebihi paras sejuta?
Jika Parlimen hanya akan bersidang pada September atau Oktober, tidak mustahil kita akan masuk ke dalam “kelab jutawan” Covid-19!
Amerika Syarikat, India, dan United Kingdom menunjukkan penurunan ketara dari puncak peningkatan kes Covid-19 – Amerika Syarikat mencatakan penurunan sebanyak 98%, India (93%) dan United Kingdom (83%), sementara kita masih bergelut untuk tidak merekodkan lagi puncak peningkatan kes Covid-19 yang baharu.
Saya berkongsi pandangan Ahli Parlimen UMNO Tanjong Karang, Noh Omar berhubung sokongan terhadap titah Yang di-Pertuan Agong untuk Parlimen bersidang segera, tetapi tidak akan menyokong undi tidak percaya.
Inilah sebabnya mengapa saya mencadangkan supaya moratorium politik dilaksanakan selama satu tahun — yang boleh dilanjutkan kepada dua tahun — bagi membolehkan negara fokus kepada usaha untuk memenangi peperangan melawan wabak Covid-19 dan memastikan jumlah kes kematian akibat Covid-19 tidak melebihi paras 5,000 kes
Marilah sama-sama kita mengetepikan isu lain bagi memberi tumpuan kepada isu pandemik Covid-19 yang sedang mengancam negara kita.
Mesyuarat Kabinet hari ini harus menjadi pengubah keadaan (game changer) dalam perang melawan pandemik Covid-19. Kabinet harus menyokong dua kesimpulan kenyataan Yang di-Pertuan Agong dan Majlis Raja-raja Melayu hasil perbincangan khas pada 16 Jun bahawa Parlimen patut bersidang sebelum 1 Ogos dan tidak ada keperluan untuk darurat dilanjutkan selepas 1 Ogos.
Marilah kita mengetepikan perbezaan kita, sama ada dalam hal politik atau lain-lain, dan memberi tumpuan sepenuhnya untuk memenangi peperangan melawan pandemik Covid-19.
Inilah tanggungjawab kita kepada negara.
(Kenyataan Media Ahli Parlimen DAP Iskandar Puteri Lim Kit Siang di Kuala Lumpur pada hari Rabu 23 Jun 2021)