Lim Kit Siang

#kerajaangagal17 – If an emergency cannot suspend the Judiciary, how can it suspend Parliament which is the other branch in the tripod of Executive, Legislature and Judiciary in the doctrine of separation of powers?

(Tatal ke bawah untuk kenyataan versi BM)

The Minister in the Prime Minister’s Department (Parliament and Law) Takiyuddin Hassan has advised heads of services in the government to be more careful when speaking about the law and to refrain from making interpretations based on emotions.

Shouldn’t this apply to Cabinet Ministers, and in particular, to he himself as the Minister in the Prime Minister in charge of law and Parliament?

I want to ask Takiyuddin if an emergency cannot suspend the Judiciary, how can it suspend Parliament which is the other branch in the tripod of Executive, Legislature and Judiciary in the doctrine of separation of powers?

I want to refer to his recent statement after more than three months after the declaration of emergency that Parliament will be called to convene when the right time comes either before or after the Covid-19 emergency ends, as it was the best evidence of a kakistocracy and #kerajaangagal.

Takiyuddin is belabouring under a most wrong and fallacious notion that he controls Parliament and decides whether Parliament can convene or not, that he is more powerful and more important than the Parliament Speaker, who is reduced in his eyes to a mere factotum.

Does Takiyuddin realise that the Speaker of Dewan Rakyat ranks No. 13 on the protocol list, as published in the Federal Order of Precedence, while a Cabinet Minister – including the Minister of Prime Minister’s Department (Parliament and Law) – is lower down the list, ranked No. 16 in the protocol list?

So it is a ridiculous notion if the Minister in the Prime Minister’s Department regards himself as the Master of Parliament, who alone decides whether Parliament can meet or not.

Under the Malaysian Constitution, which accepts the doctrine of the separation of powers, no Minister – not even the Prime Minister – can control or overrule Parliament, as otherwise it would make nonsense of the concept of Parliamentary oversight and scrutiny of the Executive and to be a constitutional check-and-balance of the Executive.

When Parliament convenes is not decided by Takiyuddin or the Prime Minister, but by the Malaysian Constitution which the Cabinet, including Takiyuddin, had violated in not allowing Parliament to meet.

It is not for Takiyuddin or any other Minister to seek the advice of the relevant agencies, especially the Health Ministry, on the convening of Parliament, but for the Speaker and the relevant Parliamentary Committees of MPs to seek the advice of the relevant agencies and to come to a decision what safeguards to take when facing the Covid-19 pandemic on the convening of Parliament.

The Muhyiddin Cabinet has turned the Malaysian Constitution upside down on its head.

It should not continue to ignore and violate the Constitution but should decide this Wednesday to advice the Yang di Pertuan Agong to convene Parliament – and leave the consequential matters like what safeguards to take in the face of the Covid-19 pandemic (with a threatening Fourth Covid Wave) to the Speaker and the relevant Parliamentary Committees.

Coming back to the issue at hand, would Takiyuddin agree that it is grave abuse of power and malpractice for the Home Minister and not the Inspector-General of Police to decide who should be the Chief Police Officers of the various states, and whether he would advise the Home Minister not to transgress into the jurisdiction, powers and responsibilities of the IGP?

(Media Statement (2) by DAP MP for Iskandar Puteri Lim Kit Siang in Kuala Lumpur on Monday, May 3, 2021)

================================

#kerajaangagal17 — Sekiranya darurat tidak boleh menggantung cabang kehakiman, bagaimana ia boleh menggantung Parlimen yang merupakan satu daripada tiga cabang berbeza kerajaan yang dipisahkan dengan doktrin pemisahan kuasa?

Menteri di Jabatan Perdana Menteri (Hal Ehwal Parlimen dan Undang-undang), Takiyuddin Hassan telah menasihati ketua-ketua perkhidmatan dalam kerajaan untuk lebih berhati-hati dalam membuat kenyataan berkenaan undang-undang dan mengelakkan daripada membuat tafsiran berdasarkan emosi.

Bukankah perkara ini juga perlu dikenakan kepada Menteri Kabinet, terutuamanya beliau sendiri sebagai Menteri di Jabatan Perdana Menteri yang bertanggungjawab ke atas perkara berkaitan undang-undang dan Parlimen?

Saya mahu menanyakan kepada Takiyuddin, sekiranya darurat tidak boleh menggantung cabang kehakiman, bagaimana ia boleh menggantung Parlimen yang merupakan satu daripada tiga cabang berbeza kerajaan yang dipisahkan dengan doktrin pemisahan kuasa?

Saya merujuk kepada kenyataan terkini beliau yang dikeluarkan lebih daripada tiga bulan selepas perisytiharan darurat bahawa Parlimen akan dipanggil bersidang apabila masa yang tepat telah tiba, sama ada sebelum atau selepas darurat Covid-19 tamat, yang merupakan bukti terbesar kakistokrasi dan #kerajaangagal.

Takiyuddin silap besar dengan memikirkan yang beliau mengawal Parlimen dan boleh menentukan sama ada Parlimen akan bersidang atau tidak. Beliau fikir beliau lebih berkuasa dan lebih penting daripada Speaker Parlimen yang kini kelihatan tidak penting di mata beliau.

Adakah Takiyuddin menyedari bahawa Yang di Pertua Dewan Rakyat berada di tempat ke-13 dalam senarai protokol seperti yang diterbitkan dalam Senarai Keutamaan Persekutuan, sedangkan seorang menteri kabinet — termasuklah Takiyuddin sendiri — berada di tempat yang lebih rendah di tempat ke-16 dalam senarai protokol ini?

Jadi amatlah tidak masuk akal sekiranya seorang Menteri di Jabatan Perdana Menteri melihat dirinya sebagai “Superman” Parlimen yang boleh menentukan sama ada Parlimen bersidang atau pun tidak.

Di bawah peruntukan Perlembagaan Persekutuan yang menerima doktrin pemisahan kuasa, tidak ada mana-mana menteri — baik Perdana Menteri sekalipun — boleh mengawal atau mengatasi kuasa Parlimen, memandangkan perbuatan seperti itu akan menghina konsep dan kuasa semak imbang pihak eksekutif oleh Parlimen.

Bila Parlimen perlu bersidang bukanlah ditentukan oleh Takiyuddin atau Perdana Menteri, tetapi ditentukan oleh Perlembagaan Persekutuan, yang telah dicabuli oleh Kabinet, termasuklah Takiyuddin sendiri apabila mereka menghalang sidang Parlimen.

Bukanlah tugas Takiyuddin atau mana-mana menteri untuk mendapatkan nasihat mana-mana agensi berkenaan, terutamanya Kementerian Kesihatan mengenai persidangan Parlimen, sebaliknya, Yang di Pertua Dewan Rakyat dan Jawatankuasa-jawatankuasa berkenaan Parlimen yang perlu mendapatkan nasihat agensi berkenaan dan membuat keputusan mengenai apa tindakan yang perlu diambil untuk persidangan Parlimen dalam berhadapan dengan wabak Covid-19.

Kabinet Muhyiddin telah menyalah tafsir Perlembagaan Persekutuan.

Mereka tidak sepatutnya terus mengabaikan dan mencabuli Perlembagaan, sebaliknya perlu memutuskan pada hari Rabu ini untuk menasihati Seri Paduka Baginda Yang di Pertuan Agong untuk memanggil Parlimen bersidang — dan biarkan perkara-perkara di Parlimen diuruskan oleh Yang di Pertua Dewan dan jawatankuasa yang berkenaan.

Berbalik kepada isu semasa, adakah Takiyuddin bersetuju bahawa menjadi satu penyalahgunaan kuasa yang buruk dan juga kesalahan untuk seorang Menteri Dalam Negeri dan bukannya Ketua Polis Negara memutuskan siapa yang akan menjadi Ketua Polis Negara dalam pelbagai negeri, dan sama ada beliau akan menasihati Menteri Dalam Negeri untuk tidak melangkaui batasan bidang kuasa dan tanggungjawab KPN?

(Kenyataan Media (2) Ahli Parlimen DAP Iskandar Puteri Lim Kit Siang di Kuala Lumpur pada hari Isnin, 3 Mei 2021)

Exit mobile version