(Scroll down for English text)

Pemimpin-pemimpin politik boleh bertemu dan membincangkan cadangan menarik Mahathir untuk melihat sejauh mana ia boleh membawa kepada matlamat “Menyelamatkan Malaysia”

Pada Mac tahun ini, saya telah menyarankan agar rakyat Malaysia mengumpul keberanian untuk memikirkan perkara-perkara yang tidak terfikirkan, termasuk membayangkan kemunculan seorang Perdana Menteri baru dan gabungan kerajaan baru sebelum Pilihanraya Umum ke-14 dalam tempoh tiga tahun ini bagi “Menyelamatkan Malaysia”, mempertahankan Perlembagaan Malaysia, kedaulatan undang-undang dan membentuk urus tadbir yang baik.

Menerusi beberapa kenyataan media dan ucapan sepanjang Mac dan April, saya telah membincangkan kemungkinan wujudnya satu pakatan besar “Menyelamatkan Malaysia” pasca-BN dan pasca-PR.

Saya juga telah menyatakan dengan jelas bahawa jika pakatan besar “Menyelamatkan Malaysia” pasca-BN dan pasca-PR itu dibentuk, ia mestilah tidak terhad kepada hanya kaum atau agama tertentu tetapi meliputi semua kaum, agama, dan daerah, atau dalam ungkapan lain, sebuah kerajaan gabungan yang jamak-kaum, jamak-agama dan jamak-daerah, meliputi Muslim dan bukan-Muslim, Melayu dan bukan-Melayu, serta warga Malaysia dari Semenanjung Malaysia, Sarawak dan Sabah.

Gabungan itu juga mesti melampaui pakatan dan parti politik sedia ada, merangkumi Ahli-Ahli Parlimen dari kedua-dua kubu politik dan juga kedua-dua sisi Laut Cina Selatan, iaitu meliputi Sabah, Sarawak dan Semenanjung Malaysia, bagi mempertahankan perlembagaan dan kedaulatan undang-undang dengan seorang Perdana Menteri baru dan sebuah kerajaan Malaysia yang baru.

Saya juga telah melakar satu senario, iaitu berasaskan kedudukan di Parlimen sekarang, Perdana Menteri baru boleh dilantik dari kalangan Ahli Parlimen dari Sarawak, Sabah atau Semenanjung Malaysia, dari mana-mana jua parti politik, lelaki atau wanita, yang mendapat sokongan majoriti daripada 222 Ahli Parlimen – dan beliau mesti komited untuk Menyelamatkan Malaysia serta mempertahankan Perlembagaan Persekutuan dan kedaulatan undang-undang.

Saya malah telah menyebut nama beberapa Ahli Parlimen dari Sarawak, Sabah dan Semenanjung Malaysia; dari kedua-dua kubu politik, lelaki dan wanita, yang boleh dilantik untuk menjadi Perdana Menteri – antara nama yang telah saya sebut ialah Tengku Razaleigh Hamzah dan Nur Jazlan Mohamed.

Saya juga telah menegaskan bahasa pakatan besar “Menyelamatkan Malaysia” tidak harus menjadi satu gabungan yang oportunistik, sebaliknya ia mesti diasaskan atas satu program yang berasaskan prinsip-prinsip dan kepentingan negara, misalnya untuk mempertahankan ciri-ciri asasi Perlembagaan Persekutuan, memulihkan kebebasan institusi negara, serta meningkatkan integriti, kebebasan, keadilan, dan harga diri rakyat negara ini.

Gabungan besar “Menyelamatkan Malaysia” pasca-BN dan pasca-PR harus menjadi satu gabungan berwawasan dan berpandangan jauh, dengan matlamat mengembalikan keagungan negara Malaysia dan membolehkan Malaysia melonjak naik dalam pelbagai bidang, termasuk bidang politik, ekonomi, pendidikan, teknologi dan alam sekitar, selain membentuk sebuah kerajaan yang bersih dari rasuah, cemerlang dan menjunjung kedaulatan undang-undang dan hak asasi manusia – bukannya terjerumus ke dalam jurang dan menjadi sebuah negara gagal.

Dalam ucapan kepada para pelajar di Iskandariah, Mesir, pada bulan April lalu, saya menyebut bahawa salah satu agenda utama gabungan besar “Menyelamatkan Malaysia” pasca-BN dan pasca-PR ialah membebaskan Datuk Seri Anwar Ibrahim dari penjara Sungai Buloh untuk kembali menyertai arus perdana politik Malaysia.

Saya telah bertanya ketika itu sama ada gagasan gabungan besar “Menyelamatkan Malaysia” pasca-BN dan pasca-PR ini, melampaui pakatan dan parti politik sedia ada, adalah sesuatu yang praktikal dan mampu dicapai?

Sudah tentu ia cabaran terbesar yang sedang dihadapi rakyat Malaysia kini dan hanya masa akan menentukan sama ada gagasan itu mampu dicapai atau tidak.

Mantan perdana menteri Tun Dr Mahathir Mohamad telah mencadangkan agar Pembangkang menyokong undi tidak percaya di Parlimen terhadap Perdana Menteri Datuk Seri Najib Razak sambil mengekalkan Barisan Nasional sebagai kerajaan.

Para pemimpin politik boleh bertemu dan membincangkan cadangan menarik itu bagi melihat sejauh mana ia boleh membawa kita kepada matlamat “Menyelamatkan Malaysia”.

(Kenyataan Media di Kuala Lumpur, Jumaat, 21 Ogos 2015)

———————-

In March this year, I suggested that Malaysians must dare to think of the unthinkable, even of a new Prime Minister and a new government coalition before the 14th General Election in three years’ time to “Save Malaysia”, protect the Malaysian Constitution, the rule of law and entrench good governance.

In a series of media statement and speeches March and April, I discussed the possibilities of a post-BN, post-PR “Save Malaysia” grand coalition.

I made it very clear that if there is going to be such a post-BN, post-PR “Save Malaysia” grand coalition, it must not be exclusive for any one race or religion but fully inclusive of all Malaysian races, religions and regions, in other words, a multi-racial, multi-religious and multi-regional new Malaysian coalition government comprising Muslims and non-Muslims, Malays and non-Malays, and Malaysians from Peninsular Malaysia, Sarawak and Sabah.

It must go beyond the existing political coalitions and parties, comprising MPs from both sides of the political divide as well as both sides of the South China Sea, Sabah, Sarawak and Peninsular Malaysia, to defend constitutionalism and the rule of law with a new Prime Minister and a new Malaysian Government.

I even canvassed the scenario that based on the present parliamentary position, the new Prime Minister can come from Sarawak, Sabah or Peninsula Malaysia, from whichever political party, can be man or woman, who enjoys the support of the majority of the 222 Members of Parliament – and committed to Save Malaysia and defend the Federal Constitution and the rule of law.

I had even named names of the MPs from Sarawak, Sabah and Peninsular Malaysia; from both sides of the political divide, both man and woman, who could be appointed the new Prime Minister – and the names included Razaleigh Hamzah and Nur Jazlan Mohamed.

I had stressed that the “Save Malaysia” Grand Coalition must not be an opportunistic get-together but must be based on a programme of principles and the national interests, for instance, to protect the fundamental features of the Malaysian Constitution, restore the independence of national institutions and promote integrity, freedom, justice and dignity in the country.

The post-BN, post-PR “Save Malaysia” grand coalition should be a visionary and forward-looking programme to restore Malaysia’s greatness and allow Malaysia to punch above its weight in many areas of human endeavour, whether political, economic, social, educational, information technology or environmental, creating a clean, incorruptible government of excellence which upholds the rule of law and human rights – and not sliding down the slippery slope to a rogue and failed state.

In my speech to Malaysian students in Alexandria in April, I said one of the top agendas of the post-BN, post-PR “Save Malaysia” grand coalition must be the release of Datuk Seri Anwar Ibrahim from Sungai Buloh prison to be back in the mainstream of Malaysian politics.

I has asked at the time whether this idea of a post-BN, post-PR “Save Malaysia” grand coalition, going beyond the existing political coalitions and parties, was a practical and achievable concept?

It was undoubtedly the greatest challenge facing Malaysians and only time wouild tell whether it is feasible or not.

Former prime minister Tun Dr Mahathir Mohamad has come out with the proposal that the Opposition support a no-confidence vote in Parliament against Prime Minister Datuk Seri Najib Razak while still retaining Barisan Nasional as government.

It is an an interesting proposition which political leaders can meet and discuss to see how far it could advance the cause of “Save Malaysia”.